Μέσα στην εβδομάδα ακούστηκαν πολλά όσον αφορά τα οικονομικά του ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ. Βλέπετε ποτέ στον ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ μια μερά δεν μπορεί να είναι ήρεμη. Τι μας είπε η Γεν.Συνέλευση των μετόχων ; Στην οποία παρουσιάστηκαν μόνο ο Αλαφούζος και οι μικρομέτοχοι οι άλλοι για δικούς τους λόγους δεν εμφανίστηκαν. Ότι ο Νταμπίζας ήταν πρόταση του Καραγκούνη, που στην συνέχεια διέψευσε ο ίδιος με γραπτή του δήλωση για να απαντήσει την επόμενη ημέρα η κατατροπωμένη ΠΑΕ ότι τα είχαμε πει σε ένα γεύμα. Ότι ρίσκο είναι ο Αναστασίου αλλά ρίσκο ήταν και ο Τεν Κάτε. Ότι ο κόσμος του ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ (εν μέσω οικονομικής κρίσης, ανεργίας περικοπών) δεν στήριξε την ομάδα του και συνεπώς δεν μπορεί να έχει συνέχεια απαιτήσεις. Α και κάτι τελευταίο που πέρασε στα ψιλά ότι δεν έχουμε λεφτά να χτίσουμε γήπεδο στο Βοτανικό αλλά θα αγοράσουμε τις εγκαταστάσεις της Παιανίας και ότι το χρέος της ομάδας από 28 εκατ. ευρώ τον Δεκέμβριο του 2012 έφτασε τα 40 ή 47 εκατ.ευρώ τον Μάη του 2013 μετά την φυγή πρωτοκλασσάτων ποδοσφαιριστών και την πολιτική λιτότητας...
Στο πλαίσιο αυτό η ΠΑΕ αποφάσισε ότι το μπάτζετ του ποδοσφαιρικού τμήματος θα είναι 5 εκατ. ευρώ. Μάλιστα υπήρξαν και στοχευμένα δημοσιεύματα που πιθανώς θα είδατε ότι και με αυτό το μπάτζετ κάνεις ανταγωνιστική ομάδα. Ως προς την Ξανθη, τον ΠΑΣ Γιάννενα και τον Ατρόμητο φυσικά όχι ως προς τον ΠΑΟΚ ή τον Ολυμπιακό. Μερικοί το προχώρησαν και παραπέρα λέγοντας ότι και στο παρελθόν ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ είχε κινηθεί με χαμηλό μπάτζετ και έκανε ανταγωνιστικές ομάδες με πιο χαρακτηριστική αυτή της σεζόν 1999-2000. Παραβλέποντας ότι το κόστος της ομάδας εκείνης είχε μειωθεί λόγω της συμμετοχής πολλών παικτών από την ακαδημία της ομάδας (γεννηθέντες το 1975-1976) αλλά πλαισιωμένους από έμπειρους και ποιοτικούς ξένους ποδοσφαιριστές όπως ο Ασάνοβιτς, ο Βαζέχα, ο Φλίπσεν, ο Χένρικσεν, ο Μίκλαντ κ.α.
Αυτή η προσπάθεια της ΠΑΕ μου θύμισε ένα περιστατικό που είχα πρόσφατα. Ως γνωστόν (το βλέπετε και από το φόντο του Blog) το άλλο μεγάλο μου χόμπι είναι η μουσική και συγκεκριμένα οι κιθάρες. Βρέθηκα σε μια παρέα λοιπόν για καφέ, όπου ένας από την παρέα πέταξε την ιδέα. Παιδιά βρήκα μια τρομερή ευκαιρία στο Ιντερνετ όπως έψαχνα, για μια τρομερή ρέπλικα της Les Paul που κατασκευάζετε στην Κίνα και είναι ολόιδια με την αμερικάνικη της Gibson. Προσπάθησε να μας πείσει ότι βρήκε τον Κινέζο προμηθευτή της Gibson χωρίς να διευκρινίσει ο συνομιλητής ή και ιστοσελίδα που μας παρέπεμψε τι προμήθευε ο συγκεκριμένος προμηθευτής στην αμερικάνικη Gibson. Αλλά αυτό δεν πτόησε τον φίλο μας. Μας ανέλυε ότι το Maple καπάκι είναι πανομοιότυπο γιατί έτσι το είδε στην αντίστοιχη φωτογραφία, τα ηλεκτρικά είναι ακριβώς τα ίδια το μόνο που αλλάζει είναι το λογότυπο στο Headstock. Ο φίλος ήταν αποφασισμένος να συνεχίσει με την αγορά της πολυπόθητης για αυτόν κιθάρας με την ανησυχία του να εστιάζετε στο ότι η τιμή της κιθάρας ήταν 375 $ (γύρω στα 300 ευρώ δλδ όταν η αυθεντική πωλείτε από 1000 έως 1500 ευρώ) αλλά θα του ζητούσε και εκτελωνιστικά από Κίνα τα οποία ήταν επιπλέον 90 ευρώ. Αυτό το τελευταίο τον χαλούσε.
Όσο απίστευτο και να σας ακούγεται αυτό το περιστατικό είναι πέρα για πέρα αληθινό. Ο άνθρωπος αυτός δεν εξέτασε τις τόσες καταγγελίες περί ηλεκτρονικής απάτης από διάφορους επιτήδειους δεν έψαξε το τι γράφετε σε έγκυρα περιοδικά του χώρου και ιστοσελίδες ή φόρουμ για την ποιότητα αυτών των οργάνων, δεν κοίταξε καν να βρει κάποιο προσιτό μοντέλο στην αγορά του μεταχειρισμένου. Αλλά ήταν διατεθειμένος (για να αποδείξει σε όλους ότι είχαμε λάθος) να προχωρήσει στην αγορά όπως και έκανε. Αποτέλεσμα ήταν όπως πληροφορήθηκα να έρθει η κιθάρα αλλά σκεβρωμένη γιατί όπως ανακάλυψε στο τεχνικό που την πήγε ενώ υπήρχε το καπάκι για το Truss Rod η αντίστοιχη βέργα έλειπε.......
Αυτό ακριβώς λοιπόν μου θυμίζει η προσπάθεια της ΠΑΕ να μας πείσει όλους ότι και με αυτά τα λεφτά θα κάνει ανταγωνιστική ομάδα. Δυστυχώς αντί οι διοικούντες την ΠΑΕ να κοιτάξουν να διορθώσουν τα λάθη τους έχουν βαλθεί να κάνουν το ένα λάθος μετά το άλλο. Εμείς να τους ανοίξουμε το κεφάλι και να τους βάλουμε μυαλό μέσα δεν γίνεται. Αλλά δεν χρειάζεται να συμπεριφέρονται και σαν τον φίλο που αναφέρθηκε στο προηγούμενο παράδειγμα γιατί μόνο γέλιο προκαλούν με τις γκάφες τους.
Υπάρχει μια ομοιότητα μεταξύ του σχεδιασμού μιας ποδοσφαιρικής ομάδας και της τέχνης της κιθάρας. Δεν είναι απαραίτητο για να παίξεις καλή μουσική να αγοράσεις τον πανάκριβο εξοπλισμό ή να χρεωθείς έως τον λαιμό σε δάνεια για να αποκτήσεις ενισχυτές, πεταλιέρες κλπ. Μπορείς να παίξεις την μουσική σου με σημαντικά χαμηλότερο κόστος και το αποτέλεσμα σου να είναι εξίσου επαγγελματικό. Αρκεί να ξέρεις τι ζητάς και που να ψάξεις αλλά και να έχεις την υπομονή ώστε να μην ενθουσιάζεσαι από τις δήθεν ευκαιρίες. Θα πρέπει όμως να είσαι αποφασισμένος να επενδύσεις κάποια χρήματα, όσα αντέχει το πορτοφόλι σου. Αλλά το σημαντικότερο, όπως θα σας πει ο κάθε κιθαρίστας, είτε ξεκινάει σήμερα είτε είναι ο Yngwie Malmsteen, είναι ότι ο ήχος σου έρχεται από τα δάχτυλα. Από το πως παίζεις εσύ. Γιατί αν ξέρεις να παίζεις και μελετάς θα παίξεις εξαιρετικά είτε έχεις την Ibanez των 5000 ευρώ είτε έχεις την φτηνή έκδοσή της των 500 ευρώ. Και εδώ ερχόμαστε στο ποιος θα παίξει την αντίστοιχη μουσική στον ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ. Ποιος θα πιάσει στα χέρια του να υλοποιήσει το σχεδιασμό. Ξέρει τι ψάχνει και που να το βρει; Ξέρει στην τελική να παίζει ή άδικος ο κόπος του ; Και εδώ η διοίκηση της ΠΑΕ, με πρώτο και καλύτερο τον ίδιο τον Γ.Αλαφούζο, θυμίζει σε εμάς τους κιθαρίστες τον αρχάριο που μαθαίνει τις βασικές συγχορδίες αλλά αντί να συνεχίσει να μελετάει, να κάτσει δίπλα σε ένα καλό δάσκαλο αυτός θέλει να παίξει με μιας τα σόλα του Joe Satriani από ταμπλατούρα που βρήκε στο Ιντερνετ και να συνθέσει σαν τον Randy Rhoads. Απλά δεν γίνεται. Έτσι και στον ποδοσφαιρικό ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ αντί να βρουν έναν αναγνωρισμένο προπονητή, ένα τεχνικό διευθυντή με παραστάσεις και γνωριμίες, αυτοί επενδύουν σε δύο νέους αλλά χωρίς καμία αντίστοιχη προϋπηρεσία ανθρώπους, μειώνουν τους διαθέσιμους πόρους για την απόκτηση ποδοσφαιριστών και θέλουν να πείσουν τους πάντες ότι θα είναι ανταγωνιστικοί την επόμενη σεζόν.
Το κακό όμως και στις δύο περιπτώσεις (είτε φτιάχνεις ποδοσφαιρική ομάδα είτε παίζεις κιθάρα ) είναι ότι κάποια στιγμή θα εκτεθείς στον κόσμο. Θα πρέπει να δείξεις την δουλειά σου. Και εκεί αν δεν έχεις κάνει σωστά κάποια πράγματα η γιούχα είναι αναπόφευκτη. Και έτσι φτάνουμε και στο γιατί επέλεξα αυτή την φώτο. Δεν πάει να πει ότι επειδή μοιάζει με την Gibson είναι Gibson. Σημασία έχει ποιος την κρατάει την ταλαίπωρη την Gibson και για πιο σκοπό την θέλει. Γιατί αν είναι να πας στον πόλεμο όπως ο εικονιζόμενος με την κιθάρα στο χέρι θα έχεις άσχημο τέλος αφού πρώτα έχουν ξεκαρδιστεί φίλοι και εχθροί στα γέλια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου